คอลัมน์ “เสพสม”

เสพสมบ่มิสม วันที่ 24 เมษายน 2562

คำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของการรับประทานสมุนไพรและอาหารเสริมสำหรับโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ: มีการศึกษาการรับประทานสมุนไพรหรืออาหารเสริมในคน ซึ่งได้ผลลัพธ์หรือมีประสิทธิภาพและโดยทั่วไปปลอดภัยอย่างไรบ้าง อย่างไรก็ตามควรระลึกไว้เสมอว่า สารทุกอย่างมีทั้งประโยชน์และโทษในตัวเอง ขึ้นกับปริมาณและช่วงจังหวะเวลาของการใช้

5. ยาโยฮิมไบน์(Yohimbine)หรือบางทีก็เรียกว่าโยฮิมบีน คือสารสกัดประกอบหลักของเปลือกต้นไม้ที่มีแหล่งกำเนิดแถบแอฟริกากลาง ถูกนำมาใช้เป็นยากระตุ้นสุนัขหรือกวางให้ตื่นจากภาวะสลบหรือนอนหลับจากฤทธิ์ยา แต่ในมนุษย์ มีการทดลองทางคลินิกจำนวนหนึ่งโดยนำโยฮิมบีนมาใช้รักษาโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ โดยวางจำหน่ายในลักษณะของยาสมุนไพรสกัดและถูกพัฒนาออกมาเป็นอาหารเสริม เพราะมีส่วนช่วยในการทำงานของฮอร์โมนเพศและการไหลเวียนโลหิต นอกจากนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับยาเอสเอสอาร์ไอ ที่ใช้ในภาวะซึมเศร้า แต่ในระยะหลัง กลุ่มนักเพาะกายมีความเชื่อว่ายาโยฮิมบีนสามารถช่วยเผาผลาญไขมัน สมุนไพรนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับผลข้างเคียงหลายประการ รวมถึงความดันโลหิตสูงขึ้น การเต้นของหัวใจเร็วหรือผิดปกติ และมีอาการวิตกกังวล ไม่ควรใช้โยฮิมบีนโดยไม่ได้รับคำแนะนำจากแพทย์ สำหรับข้อห้าม
ของการใช้ยาโยฮิมบีนคือผู้ป่วยโรคตับและโรคไต

กลุ่มยาสมุนไพรหรืออาหารเสริมที่ไม่มีการศึกษาในมนุษย์หรือผลการศึกษาไม่ยืนยันรักษาโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ

1. ยาสมุนไพรชนิดใบแปะก๊วย (Ginko) แปะก๊วยมีแนวโน้มในการเพิ่มการไหลเวียนเลือดไปยังอวัยวะเพศชาย แต่ไม่มีหลักฐานว่ามีประโยชน์ในการรักษาหย่อนสมรรถภาพทางเพศ แปะก๊วยอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเลือดออกไม่หยุด แต่ในทางตรงกันข้ามผลการศึกษาวิจัยบางรายแสดงให้เห็นว่า จะสามารถชะลออาการความจำเสื่อมได้ ถ้าใช้งานทั้งสมองและร่างกายเป็นประจำ มีความเชื่อกันว่าอาหารเสริมที่ผลิตมาจากใบแปะก๊วย ที่ช่วยหรือแม้กระทั่งทำให้ความจำดีขึ้นได้ เป็นยาเสริมอาหารที่ขายดีที่สุดขนานหนึ่งในโลก โดยเฉพาะในหมู่ผู้สูงอายุ

2. ยาหญ้าแพะหงี่ (Horny goat weed; epimedium) คือสมุนไพรชนิดหนี่งที่มีการนำใบไปใช้ทำยา สารในใบของสมุนไพรนี้ถูกใช้เพื่อรักษาโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ แต่สมุนไพรดังกล่าวยังไม่ได้รับการศึกษาในคน ยังขาดแคลนหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ของพืชชนิดนี้อยู่ สมุนไพรนี้อาจมีผลต่อการทำงานของหัวใจหรือการหายใจ.
.....................................................
ศ.นท.ดร.นพ.สมพล เพิ่มพงศ์โกศล