ดร. โอ แพทย์คลินิกครอบครัว

การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอายุก็มีผลกระทบต่อแนวโน้มของสังคมอื่น ๆ เช่นกัน ตัวอย่างเช่นในช่วงอายุ 50 ปีที่ผ่านมาสัดส่วนของผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวหลายรุ่นได้ลดลง เนื่องจากผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะมีอายุยืนยาวมากกว่าผู้ชาย และสัดส่วนของผู้หญิงซึ่งมีอายุมากกว่าจะอาศัยอยู่คนเดียวเพิ่มขึ้น ในยุโรปมีการประเมินว่าประมาณร้อยละ 40 ของผู้หญิงซึ่งมีอายุ 65 ปีอาศัยอยู่ด้วยตัวเอง ถึงแม้ว่าบรรทัดฐานทางสังคมในปัจจุบันอาจทำให้ผู้หญิงโสดในกลุ่มอายุนี้อดกลั้นหรือควบคุมบังคับแรงผลักดันทางเพศของกลุ่มผู้หญิงสูงอายุ

แต่ถ้าการยอมรับทางวัฒนธรรมที่กว้างขึ้น ต่อการทำกิจกรรมทางเพศของผู้หญิงโสดที่มีอายุมากกว่า อาจนำไปสู่การแสดงออกทางเพศที่เปิดเผยมากขึ้นในอนาคต โดยไม่คำนึงถึงสถานภาพการสมรส สตรีทุกเพศทุกวัยมีสิทธิที่จะมีสุขภาพทางเพศที่กำหนดโดยองค์การอนามัยโลก (WHO) ซึ่งเป็นสถานะของความเป็นอยู่ที่ดีทั้งทางร่างกาย จิตใจและสังคมในโลกของสุขภาพทางเพศ สิทธิในสุขภาพทางเพศที่แท้จริงเป็นวิธีการในเชิงบวกและความเคารพต่อเพศและความสัมพันธ์ทางเพศ รวมทั้งความเป็นไปได้ที่จะมีประสบการณ์ทางเพศที่น่าพึงพอใจและปลอดภัย

ปัจจุบันหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างในพฤติกรรมทางเพศระหว่างผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าและอายุน้อยกว่าและผลกระทบความแตกต่างเหล่านี้อาจมีต่อสุขภาพทางเพศยังมีน้อยอยู่ นอกจากนี้ ถึงแม้ว่าการศึกษาบางส่วนได้ดำเนินการในแหล่งซึ่งมีข้อมูลน้อย การวิจัยส่วนใหญ่ได้รับศึกษาในประเทศซึ่งมีระบบสุขภาพได้รับการพัฒนาแล้ว นอกจากนี้การศึกษาประชากรขนาดใหญ่ที่ดำเนินการจนถึงขณะนี้มีจำนวนน้อย และมีอัตราการตอบสนองของอาสาสมัครที่ต่ำมากและมีหลักฐานที่ไม่สามารถสรุปได้

สอดคล้องกับทัศนคติทางสังคมวัฒนธรรมที่โดดเด่น การวิจัยจนถึงปัจจุบันได้มุ่งเน้นไปที่ความอ่อนแอทางเพศและความผิดปกติทางเพศในผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าแทนที่จะมองแง่บวกของเพศและประสบการณ์ทางเพศที่ดีต่อสุขภาพ การวิจัยได้นำไปสู่ปัญหาร้ายแรงหลายประการ ตัวอย่างเช่นผู้หญิงที่มีอายุมากกว่ามีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นจากการตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงทางเพศ เนื่องจากการพึ่งพาทางสังคมและเศรษฐกิจและในบางสถานการณ์เนื่องจากความไม่เท่าเทียมทางเพศ การล่วงละเมิดทางเพศและความรุนแรงมักเกิดขึ้นภายในบ้านและผู้หญิงที่พึ่งพาครอบครัวของพวกเขา โดยเฉพาะแม่ม่ายมีความเสี่ยงสูงที่จะถูกทารุณกรรมในรูปแบบเหล่านี้

เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของโรค ในหลาย ๆ ครั้งที่ผู้สูงอายุอาจมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในการมีส่วนร่วมในพฤติกรรมทางเพศที่ไม่ปลอดภัยและมีโอกาสได้รับโรคติดต่อและแพร่โรคติดต่อให้ผู้อื่นเสี่ยงต่อการติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ ยกตัวอย่างเช่นการสำรวจระดับชาติในประเทศสหรัฐอเมริกา แสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่ซึ่งมีอายุ 40 ปีขึ้นไป มีอัตราการใช้ถุงยางอนามัยต่ำที่สุด ถึงแม้ว่าการหลีกเลี่ยงการตั้งครรภ์ไม่ใช่เรื่องสำคัญของบุคคลในกลุ่มอายุนี้ แต่ต้องมีความพยายามให้การศึกษา ซึ่งทำให้ผู้สูงอายุตระหนักถึงความเสี่ยงของการได้รับและการแพร่ของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และมาตรการป้องกันที่กลุ่มผู้สูงอายุสามารถทำได้.
................................................
ศ.น.ท.ดร.สมพล เพิ่มพงศ์โกศล