คอลัมน์ “เสพสม”
เสพสมบ่มิสม วันที่ 22 พฤษภาคม 2562
จากข้อมูลประมาณการทั่วโลกปี พ.ศ. 2551 ที่จัดทำโดยองค์การอนามัยโลก และโครงการความร่วมมือระหว่างประเทศว่าด้วยโรคเอดส์ (UNAIDS; โรคติดเชื้อเอชไอวี (HIV) คือ โรคจากการที่ร่างกายได้รับเชื้อไวรัสเอชไอวี ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคเอดส์ (AIDS, Acquired Immunol Deficiency Syndrome หรือ Acquired Immune Deficiency Syndrome)พบว่า ผู้ป่วยที่ติดเชื้อไวรัส เอชไอวี ในโลกและในทะเลทรายซาฮาราใต้เป็นผู้หญิงร้อยละ 50 และ 60 ตามลำดับ โครงการความร่วมมือระหว่างประเทศว่าด้วยโรคเอดส์ (UNAIDS) ได้ประมาณการว่ามีการติดเชื้อเอชไอวีในปี พ.ศ. 2549 ทั่วโลกในผู้ป่วยอายุ 50 ปีขึ้นไปเป็นจำนวน 2.8 ล้าน และความชุกของการติดเชื้อเอชไอวีในแอฟริกาใต้อยู่ที่ร้อยละ 10.8 ในกลุ่มประชากรซึ่งมีอายุระหว่าง 50 ถึง 54 ปี และร้อยละ 4.5 ในกลุ่มประชากรอายุระหว่าง 55 และ 59 ปี และร้อยละ 3.9 ในกลุ่มผู้ซึ่งมีอายุ 60 ปีขึ้นไป
อย่างไรก็ตามผลการวิจัยเหล่านี้ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ความพร้อมที่เพิ่มขึ้นและความครอบคลุมที่กว้างขวางของการรักษาด้วยยาต้านไวรัสจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงภาระของการติดเชื้อเอชไอวี ไปสู่กลุ่มผู้สูงอายุและความเสี่ยงของการติดเชื้อในผู้สูงอายุ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ในประเทศที่มีรายได้น้อยถึงปานกลาง ประชากรซึ่งมีอายุเกินเกณฑ์จะได้รับการยกเว้นไม่ให้เข้าร่วมโครงการตรวจคัดกรองเอชไอวี ในขณะที่เวชปฏิบัติของการมีเพศสัมพันธ์อย่างปลอดภัยนั้นมุ่งเป้าไปที่กลุ่มประชากรซึ่งมีอายุน้อยกว่า เป็นผลให้ผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เป็นม่ายหรือโสด อาจพบว่าทำให้เกิดการอายหรือยากที่จะจัดหาถุงยางอนามัยหรือเพื่อขอคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีปฏิบัติทางเพศที่ปลอดภัย
ข้อมูลเกี่ยวกับโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์นอกเหนือจากการติดเชื้อเอชไอวี ยังมีน้อยมาก เนื่องจากการศึกษาระหว่างประเทศส่วนใหญ่ล้มเหลวในการรวบรวมสถิติเกี่ยวกับผู้ที่มีอายุมากกว่า 50 ปี แม้แต่ข้อมูลล่าสุดขององค์การอนามัยโลกของปี พ.ศ. 2551 เกี่ยวกับอุบัติการณ์และความชุกของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์สี่ชนิดที่รักษาได้ - ซิฟิลิสและการติดเชื้อด้วย เชื้อคลาไมเดีย (Chlamydia trachomatis; เป็นเชื้อแบคทีเรีย
ที่พบได้ทั้งในน้ำอสุจิ และน้ำในช่องคลอดสตรี สามารถติดต่อและถ่ายทอดทางการมีเพศสัมพันธ์ได้มากเพราะอาการไม่ชัดเจน [หนองในแท้] โกโนเรีย (Gonorrhea) และโรคติดเชื้อทริโคโมแนส (เกิดจากเชื้อปรสิตโปรโทซัว ทริโคโมแนส วาจินาลิส (Trichomonas vaginalis) ครอบคลุมเฉพาะผู้ใหญ่ที่มีอายุระหว่าง 15-49 ปีเท่านั้น ข้อมูลซึ่งมีจำนวนจำกัดและที่หาได้แสดงว่าอุบัติการณ์ของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์กำลังเพิ่มขึ้นในกลุ่มของผู้สูงอายุ
ผู้สูงอายุไม่เพียงแต่มีความเสี่ยงต่อการสัมผัสโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เท่านั้น ผู้หญิงสูงอายุยังมีสรีระร่างกายที่มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเหล่านี้มากขึ้น ตัวอย่างเช่นการเปลี่ยนแปลงหลังวัยหมดประจำเดือนไปที่เยื่อบุของช่องคลอดสามารถลดกลไกการป้องกันโดยธรรมชาติจากการติดเชื้อ ผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าที่มีการติดเชื้อในอุ้งเชิงกรานเรื้อรังหรือเฉียบพลันมีจุดอ่อนเพิ่มขึ้นสำหรับโรคติดเชื้อเพิ่มมากขึ้น การทำหน้าที่ทางภูมิคุ้มกันลดลงตลอดช่วงชีวิตและสิ่งนี้จะเพิ่มความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี ในความเป็นจริงแพทย์บางท่านเชื่อว่าผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าที่มีการติดเชื้อเอชไอวีต้องมีการรักษาเชิงรุกมากขึ้นสำหรับสภาพของผู้หญิงสูงอายุ.
........................................................
ศ.น.ท.ดร.นพ.สมพล เพอ่มพงศ์โกศล
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
-
หนุ่มใหญ่สงสัย! ใช้ยาเฉพาะกิจร่วมกับฮอร์โมนเพศ กู้เจ้าโลกไม่เเข็งได้ไหม? ป่วยความดันสูง เบาหวาน การรักษาอาการดังกล่าวร่วมกับยาเฉพาะกิจ จะเกิดอันตรายอย่างใดหรือไม่ หากมีจะมีทางเลี่ยงอย่างไรบ้าง?
-
หนุ่มใหญ่สุดทุกข์! ฮอร์โมนลด-ไขมันสูง ทำน้องชายไม่ค่อยสู้
-
ไม่เคยเสร็จเลย! ภรรยา 41 กลุ้มใจ! สามีหลั่งเร็วไป จนไม่เคยถึงจุดสุดยอด