ดร. โอ แพทย์คลินิกครอบครัว

สาเหตุ ของกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอดยังไม่ทราบแน่นอน แต่มีหลายทฤษฎีที่ถูกนำเสนอ ปัจจุบันทฤษฎีที่เป็นสาเหตุและเป็นที่ยอมรับมากที่สุดของกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอดในผู้ชาย คือ เป็นโรคภูมิต้านทานผิดปกติหรืออาการแพ้ที่ทำให้เกิดปฏิกิริยาการอักเสบกับสารในน้ำอสุจิของตัวเอง หรืออาจใช้คำอธิบายอื่นคือ ผู้ชายอาจมีอาการแพ้น้ำอสุจิของตัวเอง ซึ่งนำไปสู่ปฏิกิริยาภูมิไวเกิน (การตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่มากกว่าปกติ) นักวิจัยบางท่านเสนอว่ากลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด อาจมีสาเหตุมาจากความไม่สมดุลของสารเคมีในสมอง โดยมีเงื่อนไขทางจิตวิทยาเป็นปัจจัยเสี่ยงในการพัฒนาสภาพกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด

ส่วนสาเหตุในผู้หญิงมีการตั้งสมมุติ ฐานว่า แอนติเจนที่กระตุ้นให้เกิดกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด อาจเกิดจากเนื้อเยื่อคล้ายต่อมลูกหมาก รู้จักกันในชื่อต่อมสกีน (Skene glands) เป็นต่อมใต้ผิวหนังบริเวณรอบ ๆ ผนังด้านบนของช่องคลอด อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบหรือปฏิเสธทฤษฎีปัจจุบันและเพื่อค้นหาสาเหตุที่เป็นไปได้เพิ่มเติมของกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด

กลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอดแบ่งเป็นปฐมภูมิหรือทุติยภูมิ ผู้ป่วยที่มีอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอดชนิดปฐมภูมิ เริ่มมีอาการหลังจากสำเร็จความใคร่ตั้งแต่วัยรุ่น ส่วนกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด ชนิดทุติยภูมิเกิดขึ้นในภายหลัง ช่วงวัยผู้ใหญ่ เนื่องจากกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด พบยากมาก จึงไม่ทราบว่ามีสถิติผู้ป่วยจำนวนมากเท่าไหร่ที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่าการรายงานและการวินิจฉัยกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอดต่ำกว่าความเป็นจริง

โรคทางพันธุกรรม เราไม่ทราบถึงกรณีผู้ป่วยซึ่งมีอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอดและมีการถ่ายทอดทางพันธุกรรมว่ามีรายงานในวรรณกรรมหรือสิ่งตีพิมพ์ทางการแพทย์หรือไม่ อย่างไรก็ตาม มีความรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับสาเหตุพื้นฐานของอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าในปัจจุบันยังไม่มีปัจจัยทางพันธุกรรมที่ทำให้เกิดสภาพดังกล่าว

การวินิจฉัยโรค ของกลุ่มอาการป่วยหลังถึงจุดสุดยอด อาจขึ้นอยู่กับการมีอยู่ของเกณฑ์ต่อไปนี้ ซึ่งถูกเสนอในปี พ.ศ. 2554 บนพื้นฐานของข้อมูลจากการศึกษาของผู้ชายเท่านั้น อาทิ อาการที่เกี่ยวข้องอย่างน้อยหนึ่งรายการ, อาการพัฒนาภายในไม่กี่วินาทีหรือในเวลาสั้น ๆ หลังจากหลั่งน้ำอสุจิออกมา, อาการเกิดขึ้นเสมอหรือเกือบตลอดเวลาหลังจากหลั่งน้ำอสุจิ (อย่างน้อย 90% ของการหลั่งน้ำอสุจิ), อาการจะคงอยู่ประมาณ 2 ถึง 7 วัน, อาการจะหายไปเองภายในหนึ่งสัปดาห์.

-------------------------------------------------
ศ.น.ท.ดร.นพ.สมพล เพิ่มพงศ์โกศล....